ارزیابی و طبقه بندی اختلالات دوران کودکی

ارزیابی و طبقه بندی اختلالات دوران کودکی

روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت روان شیوه های ارزیابی متعددی را برای سنجش رفتار انسان تهیه کرده اند. اختلالات روانشناختی را همانند رفتار به طور کلی، می توان با استفاده از شیوه هایی مانند گزارش شخصی، مشاهده، مصاحبه های ساخت دار و انجام طرح های آزمایشگاهی سنجید

روش های سنجش

برای کودکان نیز از روش های سنجش مشابه با سنجش بزرگسالان استفاده می شود، اما تفاوت های مهمی نیز وجود دارد، زیرا کودکان ممکن است فاقد قدرت بیان، ناتوان از همکاری یا آگاهی از هیجانات یا اعمال خود باشند. بر این اساس سنجش کودکان شامل درجه بندی رفتار کودک توسط والدین و معلمان، مصاحبه های ساخت دار با کودکان و والدین نیز گزارش خود آنها و مشاهدات رفتاری است. فایده و کارایی ارزیابی روانشناختی به میزان پایایی و روایی آنها بستگی دارد.

روش روایی و پایایی

روایی و پایایی، روش روانشناسان برای آزمون اعتبار و شایستگی آزمون هاست. برای مثال پایایی آزمون همان ثبات آزمون یا روش اندازه گیری است. ابراز پایا ابزاری است که نمره گذاری آن توسط آزماینده های مختلف مشابه باشد و نمره های آن با گذشت زمان زیاد تغییر نکند. یعنی ثبات زمانی یا پایایی بازآزمایی‌ پایایی ضروری است، اما کافی نیست و تا روایی و اعتبار هر نوع ارزیابی روانشناختی معلوم نشود نمی‌توان آن را به کار بست.

هر آزمون یا ابزار اندازه گیری روا همان چیزی را می سنجد که ادعای سنجش آن را دارد. برای مثال اگر گفته شود آزمونی پرخاشگری را می‌سنجد و نمره های آن با نمره های دیگر آزمون های پرخاشگری همبستگی قوی دارد، می‌توان گفت که روایی همزمان دارد. به علاوه اگر نمره های این اندازه گیری احتمال بروز اعمال پرخاشگرانه را پیش بینی کند، پس می توان گفت که روایی پیش بین دارد.

سنجش شامل جمع آوری داده هاست و بهتر است که در این راه از ابزارهای اندازه گیری روانشناختی پایا و روا استفاده شود. تنها در آن صورت است که داده های سنجش توسط روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت روان برای کمک به تصمیم گیری استفاده میگردد. فرایند سنجش پیچیده و اغلب شامل جمع آوری داده ها با استفاده از چندین شیوه و چندین منبع است.