درمانگران در کار با زوج هایی که خشونت خانوادگی را تجربه کرده اند، خیلی زود دریافته اند که بسیاری از قربانیان برای در نظر گرفتن موارد استثنا، امید نسبت به آینده و احتمال ایجاد تغییر، مراحل سختی را پشت سر گذرانده اند.
آنچه در این مقاله می‌خوانید
احساس خشم شدید
آنچه که در زندگی آنها مطرح است این است که شریک زندگی‌شان، شدت درد و رنجی را که با سوء رفتار خود ایجاد کرده است واقعا نمی داند اساس این باور، احساس خشم شدید در این مورد است که احساسات آنها نادیده گرفته شده است. بحث درباره عواطف و هیجان های منفی در وهله اول، از دیدگاه درمان مبتنی بر راه حل یک معضل به نظر می رسد چرا که تاکید این مدل برآینده، موارد استثنا، و نقاط قوت و مهارت در زندگی مراجعین است، به هرحال دوشازر و ایزبرت، اخیراً درباره اهمیت پرداختن و توجه به مسئله بر اساس یافتن راه تاکید کرده اند بدون شناخت و توجه به تاثیری که مسئله بر روابط زوج ها گذارده است، درمانگر این خطر را می‌پذیرد که احساسات مراجعین درک نشده و نادیده گرفته شده باقی می‌ماند بنابراین، لازم است که برای قربانی وقتی اختصاص دهیم تا برای شریک زندگی خود، درد و رنجی را که به خاطر سوء رفتار او تجربه کرده است، شرح دهد حتی اگر هر دو نفر آنها یکدیگر را اذیت کرده باشند، اما پرخاشگری زنان نسبت به مردان، در مقایسه با پرخاشگری مردان نسبت به زنان، همان معنا و مفهوم تهدید و ضربه عاطفی را القا نمی‌کند. زنان وقتی که درباره سوء رفتار و اثر آن صحبت می کنند، فقط توصیف عقلانی از آنچه که تجربه کرده اند ، ارائه نمی دهند بلکه عواطف و هیجانات همراه با آن سوء رفتار را نیز بیان می‌کنند.
این کار برای مردان تجربه سختی است و اگر مرد در طی صحبت های زن دستخوش عواطف و هیجانات می شود باید مورد حمایت درمانگر قرار گیرد به مرد باید کمک کرد تا به حرفهای زن گوش کند، بدون اینکه تاثیر اعمال خودش را انکار کند یا از خود به خاطر آنچه که کرده است دفاع کند. درمانگر، پس از این نوع گفت‌وگوها باید مرد را مورد بررسی قرار دهد تا ببیند که آیا او صرفاً خشم خود را از مطالب بازگو شده توسط شریک زندگی اش، پنهان کرده است و بنابراین خطر انتقام گیری پس از جلسه وجود دارد یا نه.
کمک درمانگر به مردان
همچنین درمانگر به مردان کمک می کند تا با درک پیشرونده شان از این امر که به کسی که ادعا می کنند دوستش دارد آسیب رسانده است، کنار بیایند. وقتی زن کم کم متقاعد می شود که شریک زندگی او تاثیر اعمال خشونت آمیز خود را فهمیده است، درمانگر زوج را به سوی دیدگاه آینده مدارانه تر سوق می‌دهد. سوالاتی که این گذر و تسهیل می‌کنند از این قرار است؛ حالا که شریک زندگی تان به شما می‌گوید که واقعاً متوجه شده است که سوء رفتارش چه تاثیری داشته است فکر میکنید چه تغییرات رفتاری را هفته آینده در او مشاهده خواهید کرد؟، اگر شریک زندگی شما باز هم بیشتر در زمینه شناخت تأثیر اعمال خشونت اش روی شما کار کند، در ۶ ماه آینده چه تغییراتی در روابط شما ایجاد خواهد شد؟ چه تغییرات مثبتی شکل خواهد گرفت؟ این پرسش ها به زوج کمک می‌کند تا وضعیت راه حل یا شناخت را تعریف کنند و تاکید خود را از حال به آینده سوق دهند. به هر حال تلاش برای حرکت کردن به سوی این بحث، پیش از اینکه زن احساس کند که احساسات او درک
شده و مورد توجه قرار گرفته است صرفاً او را نسبت به درمان بیگانه تر می سازد.
