حل مسئله یا بازسازی شناختی مباحث ارتباطی مسئله‌ساز یا تصمیم گیری برای جدایی

اگر زوج ها تصمیم دارند که دوباره با یکدیگر به زندگی مشترک ادامه دهند، در این صورت تاکید درمان بر این است که

(۱) مسایل ارتباطی که باعث رابطه جنسی خارج از چارچوب زناشویی شده است مثل فقدان صمیمیت عاطفی مشخص گردد. این مسائل باید مطرح شود تا احتمال وقوع مجدد این رابطه ناسالم در آینده کاهش یابد،

و (۲) شیوه های مثبت در بهبود بخشیدن رابطه به کار رود، همینطور درمان باید پی آمدها و مشکلات این اقدام را بیان کند، مثل بازسازی اعتماد، صمیمیت جسمانی یا به طور کل مباحث جاری که مستقیم یا غیرمستقیم به این رویداد ها مربوط است. به عنوان نمونه، قدرت و موضوع کنترل، مشکلات ارتباطی یا فرصت ناکافی برای باهم بودن.

مشاهدات مربوط به صمیمیت جسمانی

مشاهدات مربوط به صمیمیت جسمانی حاکی از این است که عملکرد زوج ها، در این زمینه، پس از وقوع این رویداد متنوع و گوناگون است. در حالی که در بسیاری از زوج‌ها، روابط جنسی به دنبال کشف و افشا شدن پیمان شکنی شدیداً آسیب می‌بیند، زوج های دیگر افزایش در فراوانی و بهبود روابط جنسی را گزارش می دهند.

پویایی‌های فردی مربوط به عملکرد جنسی

پس برای درمانگر مهم است که پویایی‌های فردی مربوط به عملکرد جنسی و پویایی های زوج را در روابط جنسی هر دو، قبل و بعد از رابطه جنسی خارج از چارچوب روابط زناشویی، ارزیابی کند، و پس از آن در این فرآیندها مداخله نماید. تکنیک های رفتاری – شناختی مثل آموزش مهارت ها، تکالیف خانگی و بازسازی شناختی به منظور رسیدن به اهداف و بازسازی اعتماد و صمیمیت، به کار برده می شود.

تصمیم به جدایی

سپس، اگر زوج ها تصمیم به جدایی بگیرند، تاکید درمان به سوی کمک به آنها در انجام این کار به بهترین و سالم ترین وجه است. زوج ها تا درباره این نکته کنند که چگونه آنچه را که در فرآیند درمان درباره حفظ و احترام و همدلی با یکدیگر یاد گرفته اند در فرایند دشوار جدایی نیز به کار گیرند. آنها تشویق می‌شوند تا پیامدهای تداوم و حفظ ناخشنودی را در برابر فواید رهایی از خشم و اتهامات متقابل ارزیابی کنند. درمانگر بنابراین، علاوه بر کمک به زوج برای ایجاد بخشندگی، در حل بسیاری از مسائل ناشی از فرایند جدایی، از قبیل پرورش کودکان، مسائل مالی و تصمیم گیری های مشابه نیز کمک می کند.