عوامل فرزند پروری و خانواده
خانواده کودک در واقع بافت اجتماعی اصلی است که سال‌های اولیه جریان رشد در آن می‌گذرد. تبیین های اولیه برخی اختلالات شدید که در حال حاضر نادرست شمرده می‌شوند مادر و مسئول می دانستند.
تصور می‌کردند که کودک درخود مانده پرورده مادری سرد و نامهربان است. هر چند چنین افراطی در حال حاضر انعکاس درستی از سیر علّی اُتیسم درخودماندگی نیست، با وجود این نشانگر تمایل تمایل متخصصان بهداشت روانی است که در گذشته به منظور تبیین سازگاری روانشناختی به روش های پرورشی پیشین کودک متوسل می شدند.
هرچند در مورد این نمونه بی ثمر بود، اما سایر تحقیقات بیشتر مثمر ثمر بوده اند. برخی حیطه های تحقیق، در شناخت شیوه های فرزندپروری تاثیر گذار بر پیدایش اختلالات رفتاری و هیجانی دوران کودکی موفق بوده اند. سایر برنامه های پژوهشی، عوامل زیستی علّی مانند عوامل زیستی نشانگان دوان را که نوعی عقب ماندگی ذهنی است شناسایی کرده اند.
از آنجا که ممکن است در مورد اختلالات مختلف دوران کودکی بتوان به نتیجه گیری های متفاوت دست یافت، بحث های مفصل و اظهار نظر درباره نقش شیوه فرزندپروری مربوط به هر اختلال ارائه می گردد.
