آنچه در این مقاله می‌خوانید
کودکان مبتلا به اختلال سلوک چه کسانی هستند؟
اختلالات سلوک در جمعیت عمومی و به خصوص در نمونه های مشاهده شده در کلینک های کودک فراوان است. بر اساس یافته‌های مک ماهون و استیس، مشکلات سلوک با شیوع ۲ تا ۹ درصد برای اختلال سلوک و ۶ تا ۱۰ درصد برای اختلال نافرمانی لجوجانه از رایج ترین اختلالات دوران کودکی هستند.
گزارش نوجوانان از تجارب خود در زمینه رفتارهای خاصی که باعث شکل‌گیری کردار می شود، تکان دهنده و هشدار دهنده است: بیش از ۵۰ درصد می گویند دزدی کرده اند و ۴۵ درصد دست به تخریب اموال زده اند. ولز و فورهند طی مدتی که در دانشگاه جورجیا بودند با مرور چند پژوهش درباره شیوع اختلال سلوک در کودکان ارجاعی به کلینک‌ها نشان دادند که ۳۳ تا ۷۵ درصد از مراجعه ها به علت رفتارهای مربوط به اختلال سلوک بوده است.
شیوع اختلال سلوک میان پسران و دختران
از نظر شیوع اختلال سلوک میان پسران و دختران تفاوت‌هایی وجود دارد. البته به دلیل ملاک های تشخیصی متفاوت و سنجش های متفاوتی استفاده شده است، تعیین دقیق نسبت جنسیتی شیوع این اختلال دشوار است. با وجود این، تخمین‌ها از ۳ به ۱ تا ۷ به ۱ در نوسان است. و برای تبیین تفاوت های مشاهده شده میان پسران و دختران نظریه های زیست شناختی و روانی اجتماعی مطرح شده است.
تفاوت های جنسیتی
تفاوت های جنسیتی در سن پیدایش اختلال سلوک نیز وجود دارد. در اکثر پسران شروع اختلال قبل از ده سالگی است، در حالی که این زمان در دختران بیشتر در اوایل سال‌های نوجوانی ۱۳ تا ۱۶ سالگی بوده است. برخی تفاوت های جنسیتی در نشانه های اختلال نیز قابل توجه است: برای مثال دزدی در میان جنس مذکر و سوء رفتار جنسی در جنس مونث شایع تر است.
شروع زود هنگام نیز شاخص پیش آگهی ضعیفی قلمداد می شود. آیا این تفاوت های جنسیتی در تعیین عمل یا طرح درمان بهینه اهمیت دارد؟ در مورد معنای این تفاوت های جنسیتی چه میتوان گفت؟ روشن است که نمی‌توان علت تفاوت های مشاهده شده را بدون تحقیقات بیشتر تعیین نمود. اما یک تبیین این است که فرایند اجتماعی شدن چه در خانواده چه در مدرسه، پسران و دختران را به جهات متفاوتی سوق می‌دهد.
برای مثال در اکثر فرهنگ های غربی پرخاشگری در پسران بیش از دختران قابل گذشت است و از پسران انتظار می‌رود که تنش های خود را از راه های فیزیکی تر تخلیه کنند.
شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد احتمالاً دختران کمتر دچار اختلالات سلوک شدید و مداوم می شوند، اما ممکن است در معرض خطر گستره وسیع‌تری از سایر اختلالات رفتاری از جمله اختلالات درونی سازی باشند. عده ای دیگر تصور می‌کنند که تفاوت های زیستی و همچنین آمادگی های زیستی در پیدایش انواع مختلف مشکلات رفتاری نقش دارند.
هرچند فرهنگ و اجتماعی شدن در شکل گیری و ابراز اختلال سلوک نقش دارند، اما این اختلال در سراسر دنیا دیده می شود. در نمونه ای از بچه های نیوزلند مشخص شد که ۹ درصد پسران و ۴.۶ درصد دختران الگوهای رفتاری ضداجتماعی مزمن دارند. در بین کسانی که وضعیت اجتماعی اقتصادی پایینی دارند و از نواحی شهری هستند ۸٪ نسبت به مناطق روستایی، مشکلات سلوک بیشتر است، اما در یک مطالعه تفاوت بین شهری روستایی پیدا نشد.
علل اختلال سلوک
علل اختلال سلوک حاصل عوامل ژنتیکی است؟ حاصل اثرات اجتماع و همسالان است؟ ثمره عوامل زیستی است؟ محصول شیوه های فرزندپروری والدین است؟ چه عواملی منجر به پیدایش اختلال سلوک می شود؟ البته هیچ عاملی به تنهایی نمی تواند علت اختلالات سلوک را کاملاً تبیین کند، اما تحقیقات چند عامل موثر را شناسایی و مورد تایید قرار داده است. مثل عوامل شناختی، نیروهای زیستی و نقش خانواده.
